بهزاد باشی مترجم و نویسنده‌ای مبارز بود و بیشتر سالهای عمر خود را در زندان، تبعید و فعالیت مطبوعاتی گذراند. او در دوران جوانی وارد مبارزه سیاسی شد و به زندان افتاد.
باشی با مطالعه شخصی و کمک پدرش و در زندانهای دوران کودتا، زبان انگلیسی را آموخت و با موسیقی کلاسیک، که شیفته آن بود، نیز به همین ترتیب آشنا شد. او در دوران زندان بر دانش زبانی خود افزود و انگلیسی را بهطور کامل آموخت.
باشی نزدیک 30 سال با مطبوعات کشور، رادیو، تلویزیون و خبرگزاری‌ها همکاری فعال داشت و از او آثار متعددی باقی مانده است.
از میان آثار این مترجم، ترجمه کتاب «تاریخ جامع موسیقی» در دوره نهم کتاب سال جمهوری اسلامی ایران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان کتاب سال برگزیده شد. این کتاب مجموعه‌ای است که به قلم چند نفر از برجسته‌ترین مدرسان آکادمی‌های شناختهشده موسیقی نوشته شده و از جنبه آموزشی از قابلیت بسیاری برخوردار است. حجم این کتاب بیش از 4000 صفحه است.
ترجمه کتابهای «جامعه فئودالی»، «آمریکای بزرگ و حقوق بشر»، «خنیاگری و موسیقی ایرانی» و «تاریخ موسیقی خاور زمین» از دیگر آثار بهزاد باشی به شمار میروند. او 10 سال آخر عمر را بر سر ترجمه کتاب پنج‌جلدی «تاریخ جامع موسیقی» و کتابهای «تاریخ موسیقی خاور زمین» و «زندگی شومان» گذاشت.
بهزاد باشی در روز ششم مهرماه سال ۱۳۷۰ از دنیا رفت.
انجمن صنفی مترجمان شهر تهران سالروز درگذشت این مترجم بزرگ را به خانواده ترجمه تسلیت می گوید و مطالعه آثار ایشان را به خوانندگان گرامی توصیه می نماید.