محمود اعتماد زاده (به‌آذین) زبان‌شناس، مترجم و نویسنده‌ی ایرانی متولد 23 دی ماه در رشت است. شهرت وی به ریاست کانون نویسندگان باز می‌گردد. ایشان فعالیت ادبی خود را از 1320 وقتی مجروح جنگ بودند با انتشار داستان‌های کوتاه شروع کردند. سپس با نوشتن خاطراتشان از زندان‌های سال‌های 1350 و ترجمه‌ی آثار نویسندگانی چون «شولوخوف» و «بالزاک» و همچنین نوشتن داستان‌های کوتاه به حیات ادبی خود تداوم بخشیدند. ايشان دوران ابتدایی، راهنمایی و متوسطه را به ترتیب در رشت، مشهد و تهران گذراندند. سال 1311 جزء دانشجویان اعزامی ایران به فرانسه رفتند و تا سال 1317 در آن جا ماندند. زبان فرانسه آموختند و از دانشکده مهندسی دریایی برست و دانشکده‌ی مهندسی ساختمان دریایی گواهی گرفتند.
پس از بازگشت به ایران به نیروی دریایی پیوستند. در سال 1320 در جریان اشغال ایران و بمباران بندر انزلی از ناحیه دست چپ زخمی شدند که این موضوع منجر به از دست دادن دست چپش شد. چندی بعد نيز از کارشان به عنوان افسر نیروی دریایی استعفا دادتد و به وزارت فرهنگ پیوستند.
از آثار نوشته و ترجمه شده توسط ایشان می‌توان موارد زیر را نام برد:
ترجمه‌ها:
«باباگوریو از انوره دو بالزاک»
«دختر عمو بت از بالزاک»
«جان شیفته از رومن رولان»
«ژان کریستوف از رومن رولان»
«دن آرام از میخایل شولوخوف»
«شاه لیر ازویلیام شکسپیر»
«هملت از شکسپیر»
«اتللو از شکسپیر»
نوشته‌ها:
«شهر خدا»
«مهمان این آقایان»
«بار دیگر و این بار»
«از هر دری»
«کاوه»
محمود اعتماد زاده (به‌آذین) در روز چهارشنبه ۱۰ خرداد ۱۳۸۵ بر اثر ایست قلبی در بیمارستان آراد تهران درگذشت.
روح‌شان شاد، يادشان گرامي.
شادیه منظوری
پایگاه اطلاع رسانی انجمن