ابوالحسن نجفی زبان‌شناس و مترجم ایرانی متولد ۷ تیر ۱۳۰۸ در نجف بودند. ایشان عضو پیوسته‌ی فرهنگستان ادب و فارسی بودند و دبیری مجله‌ی ادبیات تطبیقی را بر عهده داشتند. فعالیت‌های ایشان در حوزه‌ی علم و ادب فارسی در حوزه‌های ترجمه‌ی متون ادبی، ویرایش، زبان‌شناسی و وزن شعر فارسی است. ایشان یکی از دقیق‌ترین دایره‌ها برای وزن شعر فارسی را تدوین کردند که البته به «دایره‌ی شعر نجفی» معروف است. نجفی تحصیلات عالیه‌ی خود را در رشته‌ی زبان فرانسه و در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، ادامه داد. در دوران دانشگاه از اساتیدی چون: پرویز ناتل خانلری، فاطمه سیاح و موسی بروخیم تاثیر پذیرفت. او به دلایلی دو سال ترک تحصیل کرد و در سال ۱۳۳۲ با ارائه‌ی مقاله ای از صادق هدایت به زبان فرانسوی فارغ التحصیل شد. بعد از فارغ التحصیلی، به عنوان دبیر دبیرستان‌های فرانسه مشغول به کار شدند. در سال ۱۳۳۸ برای ادامه تحصیل در فوق لیسانسه رشته ی زبان شناسی عازم فرانسه شده و در دانشگاه سوربن پاریس مشغول به تحصیل شدند. در دوران تحصیل، کلاس هایی با آندره مارتینه زبان شناسان برجسته ی فرانسوی، داشتند. ایشان می‌خواستند رساله‌ی دکتری خود را زیر نظر ایشان و درباره‌ی «حروف اضافی در زبان فرانسه» انجام دهند که به دلایلی انجام نشد. و ایشان در سال ۱۳۴۴ به امید این که روزی برگشته و کار خود را به اتمام برسانند، به ایران برگشتند. وی بعد از بازگشت، با دعوت بهرام صادقی و محمد حقوقی و ابراز علاقه‌ی ایشان به «حلقه ی ادبی جنگ اصفهان» ، پیوست. ایشان همچنین تا سال ۱۳۴۹ در قسمت ادبیات دانشگاه اصفهان به تدریس مشغول بودند. در مهر ماه ۱۳۴۹ به تهران آمدند و کار در مؤسسه‌ی «فرانکلین» را آغاز کردند. در همین حال، به عنوان استاد مدعو در گروه زبان شناسی دانشگاه تهران نیز تدریس می‌کردند. از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۷ در کار سرپرستی، تنظیم و ویرایش متون برای دانشگاه آزاد ایران شرکت داشتند. در همین زمان کتاب «مبانی زبان شناسی و کاربرد آن در زبان فارسی» را تألیف کردند. ابوالحسن نجفی در سال ۱۳۶۹ به عضویت فرهنگستان زبان و ادب فارسی درآمد و در سال ۱۳۸۳ مدیر گروه ادبیات تطبیقی شدند.
ایشان در روز جمعه ۲ بهمن ۱۳۹۴، بعد از تحمل مدتی کسالت در بیمارستان مهر تهران و در سن ۸۶ سالگی، رخت از جهان بستند. بسياري از شخصيت‌هاي برجسه‌ي كشور نيز درگذشت این بزرگوار را تسلیت گفتند.
روحشان قرین رحمت و آرامش.
از آثار ترجمه شده‌ی ایشان می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد:
شازده کوچولو (بعد از ترجمه‌های محمد قاضی و احمد شاملو)، نمایشنامه ی شیطان و خدا از ژان پل سارتر، ضد خاطرات از آندره مالرو، خانواده ی تیبو از روژه مارتن دوگار، کالیگولا از آلبر کامو، بچه‌های کوچک این قرن از کریستین روشفور، پرندگان می‌روند در پرو می‌میرند از رومن گاری.
انجمن صنفی مترجمان شهر تهران آرامش روح این بزرگوار را زا خداوند منان خواستار است.
شاديه منظوري
پايگاه اطلاع‌رساني انجمن صنفي مترجمان شهر تهران