ذبیح‌الله حکیم الهی دشتی فرزند اسماعیل معروف به ذبیح‌الله منصوری با نام‌های مستعار پیشتاز و ناصر، پرکارترین مترجم تاریخ مطبوعات ایران، روزنامه نگار، نویسنده و به گفته خودش قهرمان بوکس سبک وزن ایران است. او در مدرسه‌ي آلیانس (سنندج) کردستان درس خواند که فرانسوی‌ها آن را اداره می‌کردند. پس از چندی با ماموریت پدر در کرمانشاه به آن شهر رفت و زبان فرانسه را از پزشکی که این زبان را می‌دانست فرا گرفت.
محتوای سایت
نادر ابراهیمی در چهاردهم فروردین‌ماه سال ١٣١۵ در تهران به‌دنیا آمد و در سن ۷۲ سالگی پس از چندین سال دست و پنجه نرم کردن با بیماری بعد از ظهر پنجشنبه ۱۶خرداد ۱۳۸۷ درگذشت. وی تحصیلات مقدماتی را در این شهر گذراند و پس از گرفتن دیپلم ادبی از دبیرستان دارالفنون، به دانشكده‌ی حقوق وارد شد. اما این دانشكده را پس از دو سال رها كرد و سپس در رشته‌ی زبان و ادبیات انگلیسی به درجه‌ی لیسانس رسید. او از ١٣ سالگی به یك سازمان سیاسی پیوست كه بارها دستگیری، بازجویی و زندان رفتن را برایش درپی داشت.
دکتر عنایت‌الله رضا در ۱۸خرداد ۱۲۹۹ در خانواده‌ای روحانی که از دیرباز در گیلان صاحب نفوذ بودند، در رشت دیده به جهان گشود. نام خانوادگی او منسوب به حاجی آقا رضاست که از مجتهدین عالی‌قدر گیلان بوده است. تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در شهرهای رشت و تهران گذراند و در ۱۳۱۶ خورشیدی دیپلم متوسطه خود را در رشته ادبیات از دبیرستان دارالفنون اخذ کرد و سپس در همان سال در دانشکده افسری ثبت نام کرد و در سال ۱۳۱۸ به جرگه افسران ارتش ایران پیوست. پس از پایان رساندن دانشکده افسری در نیروی هوایی ارتش پذیرفته شد و در آن‌جا دوره‌ب خلبانی هواپیماهای جنگی را گذراند.
نادر نادرپور، ۱۶ خرداد ۱۳۰۸ در تهران به دنیا آمد و در ۲۹ بهمن ۱۳۷۸ در لس‌آنجلس درگذشت. وی فرزند «تقی میرزا» از نوادگان رضاقلی میرزا، فرزند ارشد نادر شاه افشار بود. نادرپور پس از به پایان رساندن دوره‌ي متوسطه، در سال ۱۳۲۸ برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت. در سال ۱۳۳۱ پس از دریافت لیسانس از دانشگاه سوربن پاریس در رشته‌ي زبان و ادبیات فرانسه به تهران بازگشت. وی از سال ۱۳۳۷ به مدت چند سال در وزارت فرهنگ و هنر در مسئولیت‌های مختلف به کار مشغول بود.
محمود اعتماد‌زاده مشهور به م.ا.به‌آذین، نویسنده و مترجم شناخته‌شده‌ی ایرانی در بیست‌وسوم دی‌ماه ۱۲۹۳ شمسی در کوچه‌ی خُمِران چهل‌تن ِ شهر رشت و در یک خانواده‌ی «بازرگان-خرده‌مالک» به دنیا آمد. آموزش ابتدایی را در شهر زادگاهش سپری کرد و در اواخر تابستان ۱۳۰۶ به هم‌راه خانواده به مشهد رفت و سه سال اول متوسطه را در مشهد گذراند و پایان دوره‌ی متوسطه راهی تهران شد.
نشر «نویسه پارسی» به جمع ناشران «طرح حمایتی انجمن صنفی مترجمان تهران» پیوست.
نشر نویسه پارسی به عنوان ناشر تخصصی زبانشناسی در راستای اهداف مشترک در حوزه‌ي ترجمه و در قالب طرح حمایتی با این انجمن صنفی همکاری خواهد کرد.
انجمن صنفي مترجمان شهر تهران با همكاري حوزه‌ي هنري سلسله نشست‌هاي «دانش‌افزايي و هم‌انديشي نقد ترجمه» را برگزار مي‌كند. نهمین جلسه از این سلسله نشست‌ها با عنوان «نقش و جايگاه ترجمه در رشته ادبيات تطبيقي» و با تدریس دكتر علي‌رضا انوشيرواني برگزار خواهد شد.
انجمن صنفي مترجمان شهر تهران در راستای ارتقای نهضت ملی نقد ترجمه و چشم‌اندازهای مندرج در اساسنامه، اقدام به برگزاري سلسله نشست‌هاي نقد ترجمه با حضور اساتيد مجرب این حوزه مي‌کند.
عباس پژمان مترجم چندزبانه‌ي ایرانی در سال ۱۳۳۷ در قزوین متولد شد. در سال ۱۳۶۵ در رشته‌ي پزشکی از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. با این وجود، اشتیاق ادبی او را بر آن داشت تا در همان آغاز اشتغال به طبابت، به ترجمه نیز بپردازد. البته در واقع ترجمه را سال‌ها پیش از آن در همان دوران دانشجویی با قلم زدن در ماهنامه‌ي پزشکی آغاز کرده بود. اما پس از پایان تحصیل بود که به حیطه ترجمه‌ي ادبی قدم گذاشت و در سال ۱۳۷۳، «والس خداحافظی» اثر «میلان کوندرا» را ترجمه کرد.
شیوا مقانلو در بین دوستداران ادبیات داستانی، نویسنده و مترجم شناخته شده‌ای است. او متولد سال ۱۳۵۴ مشهد، کارشناس و کارشناس ارشد سینما از دانشگاه هنر تهران استو فعالیت جدیش را در همان دوران دانشجویی آغاز کرد. او همچنین سابقه‌ي تدریس مباحث نظری سینما و ادبیات داستانی را در کارنامه‌اش دارد. وی درباره‌ي فرایند ورودش به دنیای ادبیات این‌گونه می‌گوید: «با کتاب از کودکی، یکی دو سالگی آشنا شدم، از طریق داستان‌هایی که مادرم برایم میخواند... بعد هم شروع دبستان و ولعم نسبت به خواندن کتاب و رمان از همان هفت هشت سالگی.